Het ideaal was alle stoffen plantaardig te verven Dat deed ik ook. Maar de muts met meekrap werd roest-oranje. En die moest toch echt rood. Zonder rode muts geen Thijm. Dus schilderde ik over de meekrap met rode zijdeverf. Stof voor het jasje had ik nog. Geverfd met fluitenkruid? Varenblad? Ik weet het niet meer. De broek verfde ik met rietpluimen. Het werd zacht grijzig-groen. Niet de kleur die ik zocht. Ik deed liguster in het verfbad en een beetje uienschillen maar uiteindelijk zocht ik voor de goede kleur toch mijn heil bij een tinnetje Dylon: olijfgroen. Voor de schoenen maakte ik een bastmengsel [ de bast sneed ik van haardhout dat we hadden liggen]: berkenbast, eikenbast, elzenbast, elzenproppen en elzentwijgen met blad [nog over van roodborst], wat as uit de kachel. Ik deed een stuk zeemleer in de "soep". De kleur werd prachtig! Alleen werd het zeemleer keihard en het kromp enorm. Omdat er nog genoeg kleurstof in het bad leek te zitten, deed ik er nog een lap katoen bij. De kleur werd wat te licht. Ik kleurde het over met bijenwaskrijt.
Voor alle verfbaden gebruikte ik water uit het Zuidlaardermeer.
En dat allemaal vanwege een vitrinekast!
Deze week voeg ik Thijm en de dieren toe aan mijn expositie in de bibliotheek van Ten Boer.
