Honderd. Honderd poezen knippen, die opdracht gaf ik mezelf gisteravond. Met alleen wit karton en een zwarte markeerstift als materiaal. Geen figuren erbij, geen muizen, vogels, vissen. Gewoon en alleen honderd poezen uit wit karton met hier en daar een accent met markeerstift. Een soort van wild-knippen. Zoiets als toonladders oefenen, stretch oefeningen doen. Dertig poezen knip je fluitend. Maar dan begint het. Dan moet je je vindingrijkheid toch een beetje gaan aanspreken. De avond was te kort om honderd poezen te knippen. Vanavond ga ik verder. Dan probeer ik mijn verbeelding, fantasie en vindingrijkheid verder op te rekken. En daarna knip ik honderd vogels...Fluitend.
