sneeuw

monoprint

kabouters

honderd poezen [2]

Negenenvijftig poezen. Nog eenenveertig te gaan. Dit is echt heel erg leuk om te doen! Iedere keer als ik weer een poes geknipt heb, denk ik: nu heb ik echt geen idee meer. En steeds schiet me toch weer wat te binnen. Ik heb driehoekige poezen, vierkante, ronde, dikke, dunne, boze, luie, jonge, nuffige, rennende, rollende, liggende, springende, vallende, enzovoort.

kabouters

Ik heb de smaak van het knippen te pakken.

honderd

Honderd. Honderd poezen knippen, die opdracht gaf ik mezelf gisteravond. Met alleen wit karton en een zwarte markeerstift als materiaal. Geen figuren erbij, geen muizen, vogels, vissen. Gewoon en alleen honderd poezen uit wit karton met hier en daar een accent met markeerstift. Een soort van wild-knippen. Zoiets als toonladders oefenen, stretch oefeningen doen. Dertig poezen knip je fluitend. Maar dan begint het. Dan moet je je vindingrijkheid toch een beetje gaan aanspreken. De avond was te kort om honderd poezen te knippen. Vanavond ga ik verder. Dan probeer ik mijn verbeelding, fantasie en vindingrijkheid verder op te rekken. En daarna knip ik honderd vogels...Fluitend.

blad-wijzer

Blad-wijzer. Ik had het me voorgesteld  zoals op de onderste foto, zo, dat er alleen een blaadje uit het boek piept. Dat is helaas erg kwetsbaar in het gebruik. Maar wie weet, vind ik er nog iets op.

kabouters II

Bloementuin-kabouters. Ik houd van deze kleuren en lapjes. 

kaboutertje

op weg naar huis

Een prachtig landschap [slakkenvraatspoor] op ons tuinhek. 

droedelmodus

Ieder najaar zie ik ze liggen: dansende eikenblad-meisjes. En ieder jaar denk ik: daar moet ik eens wat mee doen. Telkens raap ik de eikenblad-meisjes op om ze vervolgens weer te vergeten. Afgelopen herfst stopte ik de blaadjes in een dik boek om te drogen en vergat ze.Toen ik gister toevallig het boek pakte dansten de poppetjes eruit. Nu heb ik dan toch eindelijk mijn inkt en pen gepakt!